Πρόκειται για ένα τρομερό κομμάτι. Ένα καταπληκτικό τραγούδι. "Το παραμύθι" των FF.C. (Fortified Concept) το οποίο γράφτηκε πριν από μια δεκαετία, είναι τέχνη. Δέκα χρόνια μετά παραμένει επίκαιρο. Για τους γνώστες της ελληνικής χιπ χοπ σκηνής θεωρείται ένα από τα καλύτερα κομμάτια. Δυστυχώς ουδέποτε έτυχε της αναγνώρισης που του άξιζε, αναγνώρισης που απολαμβάνουν σήμερα άλλα κομμάτια με εφυή στίχο "Μαζί μου ασχολείσαι πόσο μαλάκας είσαι" ή "Φέρθηκες σκάρτα και γω σου τα πα, σου βγάζω άλλη μια φορά κόκκινη κάρτα", δείγμα της μίζερης εμπορικής πραγματικότητας μας.
Ευχαριστώ στον Γιώργο που μου υπέδειξε αυτό το αντι-εμπορικό τραγούδι.
"Όταν ήμουνα μικρός μου είχαν πει ένα παραμύθι, ότι αυτό που λέγεται φιλία υπάρχει και ζει σε αυτόν τον πλανήτη,
μου είχαν πει και για κάτι σπουδαίο που το λέγανε ιδεολογία, και να με πιστός σε ιδανικά όπως πατρίδα οικογένεια θρησκεία,
μου είχαν πει για μια γενιά εκεί γύρω στο 60 με 70, για μια επανάσταση που αν χρειαζόταν η γενιά μου θα έκανε τα ίδια,
μου είχαν πει και για κάτι παράξενους με καπέλο και μπλε στολή, αυτοί θα με έσωζαν αν κάποιος κλέφτης στο σπίτι μου μέσα είχε μπει,
μου είχαν πει για μία χούντα και για μία αριστερά, μου παν για κάποιες χαμένες πατρίδες και 400 χρόνια σκλαβιά,
μου 'παν ότι είμαι τυχερός γιατί τώρα έχουμε δημοκρατία, για κάτι που το λέγαν σοσιαλισμό και έμοιαζε με ελευθερία,
μου 'παν τα πράγματα έχουν αλλάξει για την δική μου την γενιά, και αφού έχουμε ένα πιάτο να φάμε όλα είναι μια χαρά,
μου 'παν να βάλω γρήγορα μυαλό και να συμβιβαστώ γιατί κάπου εκεί είναι το νόημα της ζωής, αν το ψάχνω θα το βρω...
Όταν ήμουνα μικρός μου είχαν πει ένα παραμύθι, μα είχε άσχημο τέλος και αυτό το ξέρω ήδη.
Όταν ήμουνα μικρός μου είχαν διδάξει μια ιστορία, τώρα μου την λένε αλλιώς μα εγώ μαθαίνω στην πορεία.
Όταν ήμουνα μικρός μου είχαν πει ένα παραμύθι, μα είχε άσχημο τέλος και αυτό το ξέρω ήδη.
Όταν ήμουνα μικρός μου είχαν διδάξει μια ιστορία, τώρα μου την λένε αλλιώς μα εγώ μαθαίνω στην πορεία.
Τώρα όμως που μεγάλωσα το παραμύθι έχει αλλάξει, δεν φοβάμαι πια τους εχθρούς μου γιατί οι φίλοι μου με έχουνε κάψει,
και εκείνο το σπουδαίο που το λέγανε ιδεολογία, έχει καταντήσει γραφικό και ανήκει πια στην ιστορία,
και όσο για την επανάσταση που θα έκανε η δική μου η γενιά, την κάνει μέσα από ακρίβα αμάξια, ρούχα, μόδα και λεφτά,
και αυτοί οι παράξενοι που λέγονται αστυνομικοί, είναι οι περισσότεροι ίδιοι κλέφτες και επικύνδινα κομπλεξικοί,
τώρα όλες οι πολιτικές παρατάξεις έχουνε γίνει ένα, η εξουσία είναι γλυκιά και ελκυστική για τον καθένα,
εμείς δεν βιώσαμε τον πόλεμο, ούτε την δικτατορία, μήπως φταίει τελικά αυτό που δεν νιώθω ακόμα ελευθερία,
και αμφισβητώ ότι τα πράγματα είναι καλύτερα για μας,
έχουμε υλικά αγαθά αλλά μας λείπουνε άλλα πολλά,
μου λείπει κάτι αληθινό να μπορώ να πιστέψω άφοβα σε αυτό, νιώθω πως έχω γεράσει πριν προλάβω να μάθω να ζω ...
Όταν ήμουνα μικρός μου είχαν πει ένα παραμύθι, μα είχε άσχημο τέλος και αυτό το ξέρω ήδη.
Όταν ήμουνα μικρός μου είχαν διδάξει μια ιστορία, τώρα μου την λένε αλλιώς μα εγώ μαθαίνω στην πορεία.
Όταν ήμουνα μικρός μου είχαν πει ένα παραμύθι, μα είχε άσχημο τέλος και αυτό το ξέρω ήδη.
Όταν ήμουνα μικρός μου είχαν διδάξει μια ιστορία, τώρα μου την λένε αλλιώς μα εγώ μαθαίνω στην πορεία.
Δώσε μου φώτιση Θεέ μου υπάρχει έθνικη συσκότιση, χιλιάδες τα χτυπήματα σε κάθε μου ανόρθωση,
ή ο κόσμος έχει αλλάξει ή δεν τον έμαθα ποτέ, πουτανιά ψέμα και απάτη θεωρούνται κυριλέ,
κάποτε πίστεψα σε κάτι και μία ιδεολογία, πίστεψα στην μουσική μου, σαν να ήτανε θρησκεία,
τώρα πια με το χιπ χοπ κάνουν στριπτίζ μες στα πορνεία, ζούσα χρόνια μέσα στο ψέμα τώρα νιώθω αηδεία,
ένα μάτσο εγωπαθείς και επιεικώς κωλόπαιδα, μια παράσταση κλισέ αρνητικά όλα τα πρότυπα,
άμα κάτι δεν μου κάνει απλώς φεύγω μακρία, δεν ανήκω σε κανέναν δεν ανήκω πουθενά,
ο κόσμος έχει μολυνθεί δεν τον νοιάζει πια η αλήθεια, είναι λέξη ντεμοντέ η ψευτιά τού έγινε συνήθεια,
η παράδοση πεθαίνει, η Ελλάδα που να ζεί, βάλανε στο φέρετρο της ευρωπαϊκή επιγραφή,
η Μασονεία αλωνίζει μέσα στην ελληνική βουλή, σοσιαλισμός και χούντα τώρα γίναν ασορτί,
ψεύτικες δημοσκοπήσεις και αλλοδαποί σε απογραφή, μα η κυβέρνηση θέλει ψήφους πρέπει από κάπου να τους βρει,
σάπια λόγια και ιδέες, η πουτανιά σαν αρετή, και μετά τα δεκαπέντε η παρθενιά είναι ντροπή,
τι πειράζει όμως αυτό τώρα είμαστε Ευρωπαίοι, ψάξε να βρεις τον αντρισμό σου σε ένα αμάξι που να λέει,
βρες και ένα καλό τσουλί να συμπληρώσει την εικόνα, γίνε λίγο κουνιστός στην Ευρώπη είναι μόδα,
ας χαρούμε χωρίς λόγο έχουμε 21ο αιώνα, αν το ήξερε τότε ο Σωκράτης θα είχε αλλάξει χώρα ...
Όταν ήμουνα μικρός μου είχαν πει ένα παραμύθι, μα είχε άσχημο τέλος και αυτό το ξέρω ήδη.
Όταν ήμουνα μικρός μου είχαν διδάξει μια ιστορία, τώρα μου την λένε αλλιώς μα εγώ μαθαίνω στην πορεία.
Όταν ήμουνα μικρός μου είχαν πει ένα παραμύθι, μα είχε άσχημο τέλος και αυτό το ξέρω ήδη.
Όταν ήμουνα μικρός μου είχαν διδάξει μια ιστορία, τώρα μου την λένε αλλιώς μα εγώ μαθαίνω στην πορεία."
