Μπράβο. Ειλικρινά. Αγανακτισμένο μπράβο στους:
Δεν ξέρω ποιον να πρωτοευχαριστήσω. Όλοι τους είναι υπέροχοι. Για να σας πω και ένα αληθινό περιστατικό για κλείσιμο:
Το ταμείο Πρόνοιας (δίνει συντάξεις στους δημοσίους υπαλλήλους) έχει οικονομικά προβλήματα. Ζητά δάνειο από το ΤΕΑΔΥ (δίνει και αυτό επικουρικές συντάξεις στους δημοσίους υπαλλήλους). Το θέμα πάει στο διοικητικό συμβούλιο, που αποτελείται από συνδικαλιστές της ΑΔΕΔΥ. Απόφαση; Ναι στο δάνειο ΑΛΛΑ με υποθήκευση όλων των περιουσιακών στοιχείων του ταμείου ΠΡΟΝΟΙΑΣ, σε περίπτωση που εκείνο δεν μπορεί να ξεπληρώσει. Προφανώς το ΠΡΟΝΟΙΑΣ αρνήθηκε.
Εδώ δεν δανείζουμε ο ένας Έλληνας τον άλλο, αλλά πάρ' αυτα έχουμε μάθει να απαιτούμε από τους Ευρωπαίους.
Ανώριμος Έλληνας πνίγηκε στο "μπλα μπλα μπλα" του τόσα χρόνια. Χορτάτοι επαναστάτες, φιλόσοφοι της ταβέρνας, αντιαμερικανοί των Malboro, αναρχικοί του iphone. Μετά οι "πολιτικοί που άλλα λένε και άλλα κάνουνε" μας φταίνε, που από μόνοι τους ξεφύτρωσαν.
Πιστεύω τα λόγια είναι περιττά.
Αγανακτισμένος είμαι. Για τον μόνο λόγο που μου επιτρέπεται. "Όπου και αν βρεθώ η Ελλάδα με πληγώνει"
Καληνύχτα ανώριμε Έλληνα, θα προσευχηθώ να με διαψεύσεις.
- Δαπίτες που με έχουν ταράξει στα invite έναν μήνα τώρα. Που ο πολιτικός τους λόγος εντός και εκτός του πανεπιστημίου έχει κοινή αφετηρία το "και α και ου". Στην μία περίπτωση καταλήγει "και ΔΑΠ-ΝΔΦΚ", στην άλλη "γαμώ το ΔΝΤ". Μπράβο.
- Αριστερούς που σφάζονται άτυπα στις συνελεύσεις των αγανακτισμένων για το ποιος θα έχει την περισσότερη επιρροή. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή ο ΣΥΡΙΖΑ. Που τολμούν να λένε ακόμα "σαν δεν ντρέπεσαι" σε δάσκαλο που εξέφρασε αντίθετη γνώμη με την δικιά τους για το θέμα της παιδείας. "Λίγοι" ακόμα και τώρα για να αναγνωρίσουν ότι αυτό το "ντρέπεσαι" μας έφερε εδώ. Μπράβο.
- Στην κατηγορία "μαζί τα φάγαμε". Δυστυχώς αυτοί που όντως δεν τα έφαγαν δεν μιλάνε τώρα όπως δεν μιλάγαν και τότε, όταν βλέπανε τα άπειρα λαμόγια να αξιοποιούν τα κονέ τους. Ξέρουν πόσο πάτο έχει φτάσει η κατάσταση, και αν και οι πιο αγανακτισμένοι από όλους, το ήθος τους δεν τους επιτρέπει να πέσουν στην διαμαρτυρία της "μούτζας". Αντίθετα κρατικοδίαιτοι πασόκοι και μη, φωνάζουν για τον εργασιακό μεσσαίωνα που έρχεται, προξενώντας εύλογη απορία: "30 χρόνια ζούσαμε στην εποχή του εργαζόμενου του Νεάτρενταλ και αναβαθμιζόμαστε ή ήταν ο εργασιακός παράδεισος της αξιοκρατίας και όλων των λοιπών θετικών που απολαμβάναμε και πέφτουμε επίπεδο τώρα;". Μπράβο στους "μαζί τα φάγαμε" λοιπόν.
- Στον λαό της Σπίθας. Αποδοκιμάστηκε ένας νέος βουλευτής με θητεία μόλις 1,5 χρόνο πριν από λίγες μέρες, την ώρα που ένας παλιός πρώην υπουργός "άνευ χαρτοφυλακίου και επικρατείας" αποθεωνόταν. Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο οποίος όντας υπουργός σε μία κακή οικονομικά περίοδο, έβαλε την υπογραφή του για την αποκρατικοποιήση της ΑΓΕΤ Ηρακλής, με το παράδειγμα του δείχνει την ωριμότητα (και την μνήμη) του λαού μας. Μπράβο λοιπόν.
Δεν ξέρω ποιον να πρωτοευχαριστήσω. Όλοι τους είναι υπέροχοι. Για να σας πω και ένα αληθινό περιστατικό για κλείσιμο:
Το ταμείο Πρόνοιας (δίνει συντάξεις στους δημοσίους υπαλλήλους) έχει οικονομικά προβλήματα. Ζητά δάνειο από το ΤΕΑΔΥ (δίνει και αυτό επικουρικές συντάξεις στους δημοσίους υπαλλήλους). Το θέμα πάει στο διοικητικό συμβούλιο, που αποτελείται από συνδικαλιστές της ΑΔΕΔΥ. Απόφαση; Ναι στο δάνειο ΑΛΛΑ με υποθήκευση όλων των περιουσιακών στοιχείων του ταμείου ΠΡΟΝΟΙΑΣ, σε περίπτωση που εκείνο δεν μπορεί να ξεπληρώσει. Προφανώς το ΠΡΟΝΟΙΑΣ αρνήθηκε.
Εδώ δεν δανείζουμε ο ένας Έλληνας τον άλλο, αλλά πάρ' αυτα έχουμε μάθει να απαιτούμε από τους Ευρωπαίους.
Ανώριμος Έλληνας πνίγηκε στο "μπλα μπλα μπλα" του τόσα χρόνια. Χορτάτοι επαναστάτες, φιλόσοφοι της ταβέρνας, αντιαμερικανοί των Malboro, αναρχικοί του iphone. Μετά οι "πολιτικοί που άλλα λένε και άλλα κάνουνε" μας φταίνε, που από μόνοι τους ξεφύτρωσαν.
Πιστεύω τα λόγια είναι περιττά.
Αγανακτισμένος είμαι. Για τον μόνο λόγο που μου επιτρέπεται. "Όπου και αν βρεθώ η Ελλάδα με πληγώνει"
Καληνύχτα ανώριμε Έλληνα, θα προσευχηθώ να με διαψεύσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου