GOING LEFT OR GOING THROUGH?

-Καλησπέρα σας, να σας δώσουμε ένα φυλλάδιο για το φεστιβάλ της ΚΝΕ;
-Ναι δώστε μου, γιατί όχι;

Και έτσι ξεκίνησαν όλα.. Τα είδα όλα, μου φανερώθηκε η αλήθεια.. Χρόνια κομμουνισμού πέρασαν μπροστά από τα μάτια μου, έκανα τους απαραίτητους συνδυασμούς και πια κατέληξα στο πολυπόθητο συμπέρασμα. Η επανάσταση θα ξεκινήσει από την Ελλάδα. Όχι δεν το λέω για πλάκα. Και εδώ σας έχω μία συγκλονιστική αποκάλυψη.
Ο Λένιν έχει έναν κρυφό εγγονό, ο οποίος ζει και εργάζεται στην Ελλάδα και τόσα χρόνια προετοιμάζει το έδαφος για μια νέα Οκτωβριανή Επανάσταση! Τα γονίδια μιλούν από μόνα τους, δείτε το και εσείς:

Ο Λένιν:

\

Ο Λένιν σε πιο επαναστατικό στυλ:

Ο εγγονός του Λένιν έτοιμος να συντρίψει το κεφάλαιο:

Πιστεύω οι εικόνες μιλούν από μόνες τους...

 


































ΝΑΙ..
Σηκωθείτε από ντιβάνια καναπέδες σκαμπό..
Τρέξτε βγάλτε τα λάβαρα που κρύβατε τόσα χρόνια..
Ο ηγέτης είναι εδώ!

Η εμφάνιση του εγγονού του Λένιν, με το πραγματικό όνομα Νίβοφ, θα γίνει το Σάββατο 15/9 ώρα 23:30, όπου θα δώσει συναυλία για το φεστιβάλ της ΚΝΕ, ερμηνεύοντας τραγούδια του δίσκου του "La Bolshevikia Familia".
Όλοι θα είμαστε εκεί να τραγουδήσουμε δυνατά και μαζί τα

"Τόσα χρόνια εδώ
το κεφάλαιο χτυπώ
χωρίς διαλείμματα καθόλου ούτε ένα ρεπό
Δεν κάνω διακοπές, κομμουνισμό θα θες!"


"Συντρόφισες γύρω πολλές πάρα πολλές
όμως ποτέ ποτέ δεν είν' αρκετές
είναι το σήμερα το αύριο και το χτες
μες στη ζωή σου μόνο αυτές
κάνουν πιο ριζοσπαστική τη ζωή σου, με δυο ματιές!"

"Μαζί μου ασχολείσαι
πόσο Πασόκος είσαι
αν όντως δεν γουστάρεις
το καδρόνι μου θα πάρεις
προβοκάτορας αν είσαι
τα αυτιά σου τώρα κλείσε
το όνομά μου σβήσε
ξένος είμαι ξένος είσαι"


"Μείνε εκεί που είσαι
μείνε μέσα στην απάτη
γιατί ψήφισες Αλέξη
και η ελπίδα δεν υπάρχει"

"Θέλω να γυρίσω στα παλιά, εδώ και τώρα
θέλω το 7%, ήρθε η ώρα
θέλω την Αλέκα πρωθυπουργόόόόό
ένα βράδυ είναι αρκετόόόόόό"

Χαμός στο ίσιωμα!
Καλημέρα Ελλάδα λοιπόν, σου μιλάει ο Νίβοφ!

ΥΓ. Ισορροπιστή, Νίβο, DNS και λοιποί... Απλά μην βάλετε αυτές τις αριστερές σας αλυσίδες και τα εντυπωσιακά καπέλα σας στο live... Είναι λίγο κάπως άλλος κόσμος να μην έχει να φάει και άλλος να κάνει τραγούδια για γυναίκες και για αξεσουάρ. 

"Αφού θαμπώθηκαν από τα φώτα και γίνανε παλιάτσοι
Φτηνές παραγωγές,φτηνά cd στο ό,τι κάτσει
Να ψαρώσουν λίγες γκόμενες στα clubs και πιτσιρίκια
 ή μάλλον ξέχασα και αυτούς που γουστάρουν τα μπαντιλίκια
Αφού τα θέματα γυρνάνε πάνω κάτω στα ίδια
Εδώ ο κόσμος υποφέρει και προβάλλουν στολίδια
...
Δεν τους χρειάζομαι και ας παλιότερα τους είχα πρότυπα
Σβήσανε με τον καιρό τώρα τα λεν αλλιώτικα."
                                                         Λόγος Απειλή

ΤΟ ΤΡΙΠΤΥΧΟ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ

Μικρή παρένθεση πριν αρχίσω. Επειδή είναι "ευαίσθητο θέμα" αν γουστάρετε ατμόσφαιρα, βάλτε να παίζει ένα playlist ενόσω διάβαζετε :P

.Πατήστε δεξί κλικ και άνοιγμα σε νέα καρτέλα εδώ.

Λοιπόν...

Ελάχιστα πράγματα στον κόσμο μπορούν να επηρεάσουν τον άνθρωπο τόσο πολύ όσο οι ερωτικές σχέσεις. Για χάρη ενός έρωτα πολλοί άνθρωποι δέχονται να αλλάξουν τον ίδιο τους τον εαυτό και ακόμα και τα πιο σταθερά πιστεύω τους. Το τέλος ενός έρωτα μπορεί να αλλάξει πάλι τελείως έναν άνθρωπο, αφήνοντάς του ουλές, οι οποίες μπορεί να τον ωριμάσουν μπορεί όμως και να του δημιουργήσουν ένα σωρό από συμπλέγματα.

Σήμερα θα αναφερθώ σε αυτές τις ουλές και στο πως έχω καταλήξει πια, ότι μπορούν να βοηθήσουν τον άνθρωπο να ωριμάσει, να ολοκληρωθεί, και να είναι έτοιμος για νέα και ακόμα καλύτερα πράγματα στη ζωή του. Ο χωρισμός, και η κάθε μορφή τέλους που συναντάμε στην ζωή, όσο επώδυνη και αν είναι, είναι αναγκαία, καθώς έτσι εξελισσόμαστε σαν άνθρωποι. Φεύγει το παλιό και δημιουργούμε συνθήκες για ένα νέο καλύτερο (ό,τι και να 'ναι αυτό), και έτσι προχωράμε, κλείνουμε κύκλους και δεν μένουμε στάσιμοι.

Υπάρχει στο τέλος λοιπόν κάθε σχέσης ένα τρίπτυχο και μία ενέργεια. Αν γίνουν αυτά, πιστεύω είναι έτοιμος κάποιος, ψυχικά και σωματικά, να προχωρήσει σε ακόμα καλύτερα πράγματα.

Τρίπτυχο:

αγάπη - ευγνωμοσύνη - συγχώρεση

Ενέργεια:

οριστικό delete

 Αναλυτικότερα:

αγάπη: Έζησες ένα διάστημα της ζωής σου με κάποιον άνθρωπο. Σίγουρα ένα κομμάτι σου (μικρό ή μεγάλο) θα τον αγαπά ό,τι και να γίνει. Η αγάπη δεν είναι κάτι που πάει και έρχεται. Είναι κάτι που έρχεται, μένει και το πολύ πολύ μετά θάβεται βαθιά κάτω από αρνητικές στιγμές. Πρέπει να είσαι περήφανος που αγάπησες και να μην το αρνείσαι. Άνθρωπος που δεν έχει αγαπήσει είναι φτωχός εσωτερικά.

ευγνωμοσύνη: Οφείλεις απέναντι στον εαυτό σου να είσαι ευγνώμων που έζησες κάποιες στιγμές αγάπης, στοργής, ευτυχίας. Είσαι τυχερός για αυτές τις στιγμές, κι είσαι τυχερός που ερωτεύτηκες. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν ζήσει παρόμοιες στιγμές. Είναι κουτό να μετανιώνεις για αυτές τις στιγμές, είναι χαζό να μετανιώνεις για πράγματα που έδωσες και πήρες. Η ζωή και ο έρωτας είναι ένα ταξίδι, και να νιώθεις τυχερός που ήσουν ένας από τους επιβάτες, ασχέτως αν είχες άλλες προσδοκίες για τον προορισμό.

συγχώρεση: Μόνο αν συγχωρέσεις ειλικρινά τον άλλο, για ό,τι και να έχει κάνει, είσαι πραγματικά ελεύθερος. Ελεύθερος από συμπλέγματα, από προκαταλήψεις. Ελεύθερος από αντιπάθεια και μίσος. Δεν υπάρχει λόγος να ζητάς έμμεσα εκδίκηση, να καταλάβει τι είχε και τι έχασε, ή να ξενερώνεις μαζί του, τόσο πιο πολύ βουλιάζεις σε μονοπάτια που μόνο χαρούμενο δεν θα μπορέσουν ποτέ να σε κάνουν, και μόνο μπροστά δεν θα σε πάνε σαν άνθρωπο. Αυτό δεν σημαίνει πως ξεχνάς. Απλά βγάζεις από μέσα σου κάθε μορφή κακίας. Συγχωρείς, και προχωράς μπροστά πια γαλήνιος.

Οριστικό Delete: Αυτό έγκειται στη δικιά σου ευχέρεια. Το ελάχιστο είναι να σταματήσεις τελείως να ασχολείσαι με αυτόν τον άνθρωπο. Με τις επιλογές του, με τη ζωή του, με τις φάσεις που περνάει. Μερικές φορές είναι δύσκολο και ακούγεται απίθανο. Αλλά σε βάθος χρόνου θα καταλάβεις, το πόσο υγιές βήμα είναι και το πόσο σε βοήθησε να προχωρήσεις την ζωή σου και να την κάνεις καλύτερη. Το μέγιστο, όταν δεν μπορείς να απαγκιστρωθείς, είναι να κάψεις κάθε δίοδο με αυτόν. Να μην τον ξαναδείς ποτέ, να σβήσεις κάθε μορφή επικοινωνίας. Πάρε ένα χαρτί και γράψε τα πράγματα που συμβόλιζε αυτός ο άνθρωπος για σένα, εκτονώσου γράφοντας, και μετά κάψτο. Προσωπικά πιστεύω ότι δύσκολα μπορεί δύο εραστές να μείνουν φίλοι, αν και υπάρχουν ελάχιστα αντίθετα παραδείγματα. Οπότε κατά πάσα πιθανότητα, οποιαδήποτε μορφή ασχολίας με το παρελθόν, θα σε δυσκολέψει να κλείσεις τον κύκλο και να αρχίσεις έναν άλλο.

Αυτά και ας κλείσουμε εδώ.

Πάντως όπως ισχύει σε κάθε περίπτωση, αν εσύ ο ίδιος δεν θες να βοηθήσεις και δεν σέβεσαι τον εαυτό σου, τότε μην περιμένεις κανέναν άλλον να το κάνει.

;-)

ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗ ΛΕΞΗ ΑΓΑΠΗ

Αν κάτσω να κάνω μια λίστα για το τι έχει γίνει στο όνομα της αγάπης θα μπει ο Σεπτέμβρης και ακόμα θα είμαι πίσω από την οθόνη του pc. Στο όνομα της αγάπης πάντα, το οποίο πάντα διαφέρει από την ουσία της.

Σε όλους τους τομείς που χώνεται η λέξη "αγάπη". Και λέω λέξη, γιατί κατά ένα περίεργο τρόπο, η λέξη "αγάπη", αν και αποτελεί απλά μια έννοια, είναι πολύ πιο "ορατή" γύρω μας από την πράξη "αγάπη", που μπορεί να είναι κάτι το καθημερινό, το απτό.

Πόσοι άνθρωποι στο όνομα της υπερβολικής μάλιστα αγάπης μειώνουν τον σύντροφό τους με μικρές κινήσεις κάθε μέρα.

Δεν θα πω παραδείγματα, τα ξέρετε όλοι, τα έχετε κάνει, τα έχετε πάθει, το τελευταίο που έχω όρεξη τώρα είναι να μακρηγορώ. Ας γενικεύσω πάντως, λέγοντας που αυτό δεν συμβαίνει στο ερωτικό μόνο, αλλά και σε άλλους τομείς όπως τις ενδοοικογενειακές σχέσεις (ελληνίδα μάνα αθάνατη).

Οπότε ας καταλήξω σε ένα συμπέρασμα, το οποίο το άκουσα και ανέλυσα πολύ τελευταία.

Δεν θέλω να με αγαπάνε. Θέλω να με σέβονται.

Να σε σέβεται ο άλλος σαν προσωπικότητα, σαν άνθρωπο, με τα μειονεκτήματά και τα προτερήματά σου. Να σε αποδέχεται για αυτό που είσαι και να σέβεται τις επιλογές σου. Να μην θέλει να σου επιβάλλει αλλαγές ακόμα και από υπερβολική αγάπη.

Ο σεβασμός απέναντι στους ανθρώπους είναι διαχρονικός και αυθεντικός. Κερδίζεται δύσκολα (σε σχέση με το πόσο εύκολα κερδίζεται η λέξη αγάπη) και χάνεται δύσκολα. Προτιμώ λοιπόν να με σέβονται σαν άνθρωπο είτε με βλέπουν είτε όχι, ακόμα και αν μπορεί να μην με ξαναδούν ποτέ, ακόμα και αν θα με δουν 100% αύριο. Και το ίδιο να κάνω και εγώ απέναντι τους.

Και ο σεβασμός συνδυάζεται με το ερωτικό στοιχείο. Ένα από τα βασικά στοιχεία που προκαλλούν σεβασμό είναι ο θαυμασμός. Οι λόγοι για να σέβεσαι κάποιον που δεν θαυμάζεις ιδιαίτερα είναι "πέτρινοι": ηλικία, κοινωνική θέση και λοιπά. Έναν που θαυμάζεις όμως τον σέβεσαι. Και ο θαυμασμός είναι ένα από τα πρωταρχικά στοιχεία του έρωτα. Αν κάποιος σε ελκύει ερωτικά και τον θαυμάζεις, τότε έχει όλα τα φόντα για να τον ερωτευτείς. Δεν μπορεί να είσαι ερωτευμένος με κάποιον που δεν θαυμάζεις.

Ας σε σέβονται λοιπόν και ας μη σε αγαπούν. Ο σεβασμός που λαμβάνεις σου δίνει και όλη την αγάπη που χρειάζεσαι.

Και άντε Παντελίδη, αν τη σέβεσαι ας την, και άσε τα δεν ταιριάζετε. Αντικειμενικά στο λέω.

ΜΑ ΟΧΙ ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΕΤΕ, ΣΤΟ ΛΕΕΙ

Τελευταία φορά που ασχολήθηκα με την ανάλυση κάποιου τραγουδιού ήταν για το "Εν λευκώ" της Μποφίλιου. Ε τώρα, καλοκαιριάτικα μες στην αθηναϊκή ζέστη ας ασχοληθώ με κάτι πιο ανάλαφρο, και περισσότερο αστειεύομενος ας εστιάσω στον Παντελή Παντελίδη.

Ο λόγος που ασχολούμαι είναι κυρίως το spamming των τελευταίων μηνών που γίνεται με τα post που αφορούν τραγούδια του, ειδικά μεταμεσονύκτιες ώρες. Και ΟΚ. Αν ήταν μόνο τα post θα το καταλάβαινα. Δεν έχει την φωνάρα, αλλά έχει αντρική καθαρή φωνή, με την απαραίτητη κλαψοχροιά, η οποία άρεσε ανέκαθεν στον γιο του καημού Έλληνα. Ακούγεται, τουλάχιστον για μένα, ευχάριστα. Ως εδώ καλά. Την ταύτιση με τους στίχους των κομματιών του, δεν την καταλαβαίνω για κανένα λόγο, εκτός αν γίνεται από 15χρονα κοριτσάκια. Και αυτό είναι το πρώτο που με χάλασε πολύ όταν τον άκουσα. Μα status με στίχους από κομμάτια του;; Προτιμώ να δώσω το πιο δύσκολο μάθημα της σχολής μου, να πάρω 8, και να πάω να με κόψω με ρήτρα 9 μετά.

Τυχαία παίρνω το πιο δημοφιλές κομμάτι του και γράφω εν συντομία τους στίχους, να τους δει κάποιος μαζεμένους:

Στίχοι:

Μπορεί να χάνεσαι και στην δική του αγκαλιά,
μπορεί να λιώνεις και με τα δικά του τα φιλιά,
μπορεί να νιώθεις όπως τότε ασφαλής μαζί του,
μα σε ρωτάω αυτός μπορεί να δώσει τη ζωή του..

Δεν ταιριάζετε σου λέω
τόσο αντικειμενικά στο λέω
κι άσε οι φίλες σου να λένε το αντίθετο..
Ξέρεις μάτια μου που μένω
κι όσο δίνεσαι θα περιμένω
από αντίδραση το ξέρω το έκανες και αυτό..

Μπορεί να καίγεσαι και στην δική του την ματιά
μπορεί να έχει χιούμορ και άλλα τόσα περιττά
μπορεί να νιώθεις σαν παιδί όταν ξυπνάς μαζί του
μα σε ρωτάω,αυτός μπορεί να δώσει την ζωή του..

Μμμμμμάλιστα.

Δεν θα χρονοτριβήσω, θα σχολιάσω με λίγα λόγια.

Βρε κοπέλα μου, είσαι με έναν τυπά που σε κάνει να χάνεσαι όταν σ' ακουμπάει, σε φιλά και σε σκοτώνει, είσαι φουλ ερωτευμένη μαζί του. Βέβαια ο τυπάς αυτός έχει και ένα σωρό άλλα περιττά στοιχεία όπως χιούμορ, ίσως να είναι και έξυπνος αλλά who cares, και επίσης καταφέρνει να σε καλύπτει παντού, καθώς είναι τα πάντα για σένα. Ο Παντελίδης ξέρεις τι πιστεύει για σένα;

Ότι τα κάνεις από αντίδραση όλα αυτά επειδή τον θες. Φήμες λένε πως ή η συγκεκριμένη κοπέλα σάρωσε τα όσκαρ υποκριτικής τότε πέρισυ, ή είναι τόσο ανώριμη ώστε να μπερδεύει τον έρωτα με το "σε σχέση με" στο facebook. Και μην ξεχνάμε εδώ πως αυτό είναι έτσι αντικειμενικά, καθώς η άποψη του Παντελίδη (η οποία εμφανώς έρχεται σε αντίθεση με την άποψη του υπόλοιπου κόσμου -βλέπε φίλες κοπέλας) είναι η αντικειμενική άποψη. Αν ο φίλτατος Παντελής λοιπόν πει μεθαύριο πως ο ήλιος γυρνάει γύρω από τη γη, τότε αντικειμενικά ο ήλιος θα γυρνάει γύρω από τη γη.

Εντάξει, ίσως γίνομαι λίγο κακός, βγάζει έναν ωραίο καημό μερικές φορές ο Παντελής, αλλά όχι και status στίχους για όνομα της Παναγιάς της χθεσινογιορτάζουσας! Και εδώ έρχεται το δεύτερο που με ξενερώνει με τον Παντελίδη, βασικά με αυτούς ταυτίζονται με αυτόν.

Δεν είσαι ψαγμένος μπουζουκόβιος facebook addict! Ανάμεσα στον Κιάμο και στα γύφτικα πετάς έναν Παντελίδη με στίχους επειδή δεν έχει δισκογραφική και το παίζεις ψαγμένος. "Ψιτ, εγώ τον ήξερα πριν βγάλει δίσκο". Κάνε check in στο Ανάκτορο και be proud of it.

ΥΓ. Πολλοί λένε ότι φέρνει σε Νότη. Όντως φέρνει. Αλλά μην ξεχνάμε ότι ο Νότης μιλάει "υποκειμενικά" (σε παρόμοιο ύφος κομματιού)

Δίνει τα φιλιά που της έχω μάθει
Και την αγκαλιά μέσα που έχω κλάψει
Δίνει το κορμί πως να την κρατήσω
Πριν δώσει και καρδιά να τη σταματήσω