Μικρή παρένθεση πριν αρχίσω. Επειδή είναι "ευαίσθητο θέμα" αν γουστάρετε ατμόσφαιρα, βάλτε να παίζει ένα playlist ενόσω διάβαζετε :P
Λοιπόν...
Ελάχιστα πράγματα στον κόσμο μπορούν να επηρεάσουν τον άνθρωπο τόσο πολύ όσο οι ερωτικές σχέσεις. Για χάρη ενός έρωτα πολλοί άνθρωποι δέχονται να αλλάξουν τον ίδιο τους τον εαυτό και ακόμα και τα πιο σταθερά πιστεύω τους. Το τέλος ενός έρωτα μπορεί να αλλάξει πάλι τελείως έναν άνθρωπο, αφήνοντάς του ουλές, οι οποίες μπορεί να τον ωριμάσουν μπορεί όμως και να του δημιουργήσουν ένα σωρό από συμπλέγματα.
Σήμερα θα αναφερθώ σε αυτές τις ουλές και στο πως έχω καταλήξει πια, ότι μπορούν να βοηθήσουν τον άνθρωπο να ωριμάσει, να ολοκληρωθεί, και να είναι έτοιμος για νέα και ακόμα καλύτερα πράγματα στη ζωή του. Ο χωρισμός, και η κάθε μορφή τέλους που συναντάμε στην ζωή, όσο επώδυνη και αν είναι, είναι αναγκαία, καθώς έτσι εξελισσόμαστε σαν άνθρωποι. Φεύγει το παλιό και δημιουργούμε συνθήκες για ένα νέο καλύτερο (ό,τι και να 'ναι αυτό), και έτσι προχωράμε, κλείνουμε κύκλους και δεν μένουμε στάσιμοι.
Υπάρχει στο τέλος λοιπόν κάθε σχέσης ένα τρίπτυχο και μία ενέργεια. Αν γίνουν αυτά, πιστεύω είναι έτοιμος κάποιος, ψυχικά και σωματικά, να προχωρήσει σε ακόμα καλύτερα πράγματα.
Τρίπτυχο:
αγάπη - ευγνωμοσύνη - συγχώρεση
Ενέργεια:
οριστικό delete
Αναλυτικότερα:
αγάπη: Έζησες ένα διάστημα της ζωής σου με κάποιον άνθρωπο. Σίγουρα ένα κομμάτι σου (μικρό ή μεγάλο) θα τον αγαπά ό,τι και να γίνει. Η αγάπη δεν είναι κάτι που πάει και έρχεται. Είναι κάτι που έρχεται, μένει και το πολύ πολύ μετά θάβεται βαθιά κάτω από αρνητικές στιγμές. Πρέπει να είσαι περήφανος που αγάπησες και να μην το αρνείσαι. Άνθρωπος που δεν έχει αγαπήσει είναι φτωχός εσωτερικά.
ευγνωμοσύνη: Οφείλεις απέναντι στον εαυτό σου να είσαι ευγνώμων που έζησες κάποιες στιγμές αγάπης, στοργής, ευτυχίας. Είσαι τυχερός για αυτές τις στιγμές, κι είσαι τυχερός που ερωτεύτηκες. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν ζήσει παρόμοιες στιγμές. Είναι κουτό να μετανιώνεις για αυτές τις στιγμές, είναι χαζό να μετανιώνεις για πράγματα που έδωσες και πήρες. Η ζωή και ο έρωτας είναι ένα ταξίδι, και να νιώθεις τυχερός που ήσουν ένας από τους επιβάτες, ασχέτως αν είχες άλλες προσδοκίες για τον προορισμό.
συγχώρεση: Μόνο αν συγχωρέσεις ειλικρινά τον άλλο, για ό,τι και να έχει κάνει, είσαι πραγματικά ελεύθερος. Ελεύθερος από συμπλέγματα, από προκαταλήψεις. Ελεύθερος από αντιπάθεια και μίσος. Δεν υπάρχει λόγος να ζητάς έμμεσα εκδίκηση, να καταλάβει τι είχε και τι έχασε, ή να ξενερώνεις μαζί του, τόσο πιο πολύ βουλιάζεις σε μονοπάτια που μόνο χαρούμενο δεν θα μπορέσουν ποτέ να σε κάνουν, και μόνο μπροστά δεν θα σε πάνε σαν άνθρωπο. Αυτό δεν σημαίνει πως ξεχνάς. Απλά βγάζεις από μέσα σου κάθε μορφή κακίας. Συγχωρείς, και προχωράς μπροστά πια γαλήνιος.
Οριστικό Delete: Αυτό έγκειται στη δικιά σου ευχέρεια. Το ελάχιστο είναι να σταματήσεις τελείως να ασχολείσαι με αυτόν τον άνθρωπο. Με τις επιλογές του, με τη ζωή του, με τις φάσεις που περνάει. Μερικές φορές είναι δύσκολο και ακούγεται απίθανο. Αλλά σε βάθος χρόνου θα καταλάβεις, το πόσο υγιές βήμα είναι και το πόσο σε βοήθησε να προχωρήσεις την ζωή σου και να την κάνεις καλύτερη. Το μέγιστο, όταν δεν μπορείς να απαγκιστρωθείς, είναι να κάψεις κάθε δίοδο με αυτόν. Να μην τον ξαναδείς ποτέ, να σβήσεις κάθε μορφή επικοινωνίας. Πάρε ένα χαρτί και γράψε τα πράγματα που συμβόλιζε αυτός ο άνθρωπος για σένα, εκτονώσου γράφοντας, και μετά κάψτο. Προσωπικά πιστεύω ότι δύσκολα μπορεί δύο εραστές να μείνουν φίλοι, αν και υπάρχουν ελάχιστα αντίθετα παραδείγματα. Οπότε κατά πάσα πιθανότητα, οποιαδήποτε μορφή ασχολίας με το παρελθόν, θα σε δυσκολέψει να κλείσεις τον κύκλο και να αρχίσεις έναν άλλο.
Αυτά και ας κλείσουμε εδώ.
Πάντως όπως ισχύει σε κάθε περίπτωση, αν εσύ ο ίδιος δεν θες να βοηθήσεις και δεν σέβεσαι τον εαυτό σου, τότε μην περιμένεις κανέναν άλλον να το κάνει.
;-)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου