ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΕΝΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΦΟΙΤΗΤΗ

Προχτές είδες τις βάσεις.

Μπορεί να χτύπησες το κεφάλι στο ταβάνι από τα χοροπηδητά χαράς.

Μπορεί και στο πληκτρολόγιο. Από τα νεύρα.

Ξέρεις κάτι; Δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Τώρα είναι το θέμα. Τι κάνεις;

Θα σου πω εγώ τι θα κάνεις.

Θα φτιάξεις  μια λίστα. Θα βάλεις μέσα όλα τα πράγματα που θέλεις να κάνεις. Όλα όσα θέλεις να νιώσεις. Τώρα που θα είσαι φοιτητής. Τώρα που θα νιώθεις νέος.

Μακρινά ταξίδια στη Κούβα. Η καφετιέρα γαλλικού καφέ που πάντα μπάνιζες.

Να πιεις παγωμένη μπύρα σε παρακμιακή μπυραρία στο Παγκράτι. Να παίξεις Θανάση σε καφενείο με ηλικιωμένους. Να σε κυνηγάει η αστυνομία στην πορεία, και κάποιος να είναι εκεί , μαζί σου.

Να μάθεις χορούς. Λάτιν. Παραδοσιακούς. Τα πάντα. Να το παίξεις ηθοποιός. Να γυρίσεις τα δικά σου βιντεάκια. Τις δικές σου ταινίες μικρού μήκους. Να φτιάξεις τον δικό σου ραδιοφωνικό σταθμό.

Να πας Εράσμους. Να κάνεις το γύρο της Ευρώπης με ένα τρένο. Να μείνεις σε μοτέλ στο Άμστερνταμ. Να κάνεις extreme sports.

Να λιώσεις στα παιχνίδια με τους κολλητούς σου ως το πρωί. Να δεις το ηλιοβασίλεμα στην παραλία. Και να χαϊδεύουν το χέρι σου τα δάχτυλα κάποιου άλλου ανθρώπου.

Να αγαπήσεις. Και να αγαπηθείς. Ξανά. Και ξανά. Και ξανά. Και πάλι από την αρχή. Ό,τι απώλεια και αν συνεπάγεται αυτό.

Να παρακαλουθείς τα μαθήματα που σ’ αρέσουν. Να νιώθεις περήφανος σε κάθε εξεταστική, γιατί ήσουνα ο πιο γαμάτος εαυτός σου και όχι κάποιος που παρακάλαγε καθηγητές για ένα πέντε.

Να κάνεις πράγματα που γούσταρες πολύ να κάνεις. Αλλά και πράγματα για τα οποία θα μετανιώσεις πολύ.

Αλλά θα κάνεις όμως και κάτι άλλο. Προχωρώντας τη ζωή σου, εσύ, αλλά και όλος ο κόσμος θα αρχίσετε να τσεκάρετε αυτή τη λίστα. Ξανά και ξανά.

Και όσο περνάει ο καιρός η λίστα θα μικραίνει. Και θα θες όλο και λιγότερα πράγματα να νιώσεις από αυτά που είχες σημειώσει.

Η όρεξη θα σβήσει. Μετά από ένα σημείο θα νομίζεις πως δεν θα θες να νιώσεις τίποτα. Μα τίποτα νιώθουν όμως μόνο οι νεκροί.

Στην ουσία θα θες να νιώσεις φυσιολογικός. Να είσαι καλός με όλους, αγαπητός, να κάνεις αυτά που αρμόζουν σε σένα. Αυτά που περιμένουν οι άλλοι από σένα. Ό,τι αγάπη δίνεις να την παίρνεις πάντα πίσω.

Εσύ και ο κόσμος θα μοιράζεστε την ίδια λίστα. 

Ένα πράγμα θέλω από σένα. Να συνειδητοποιήσεις το συντομότερο δυνατόν, πως αυτό το συναίσθημα που κυνηγάς, να νιώθεις φυσιολογικός, είναι κάτι πολύ δύσκολο. Και αυτό γιατί κανένας δεν ξέρει πως είναι.

ΥΓ. Η βασική ιδέα για αυτό το κείμενο προήλθε διαβάζοντας ένα παλιό ποστ του ενδιαφέροντος μπλογκ God is an Astronaut.