Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΕΡΟΤΟΜΗ; ΟΕΟ;
Πριν από λίγες μέρες πήρα το πρώτο μου αμάξι. Για να πω τα πράγματα με το όνομα τους μου πήραν οι γονείς μου το πρώτο μου αμάξι. Οκ δεν θα ΄ναι μόνο δικό μου, αλλά περισσότερο για τις δικές μου ανάγκες και ασφάλεια το πήραν. Γι αυτό το αγοράσαμε και Coupe άλλωστε. Ένα Citroen C4.
Βέβαια το περίεργο είναι πως δεν έχω ακόμα δίπλωμα. Τώρα κάνω μαθήματα και αν όλα πάνε καλά θα το ΄χω πριν την πρωτοχρονιά. Οπότε θα αργήσω κανά εξάμηνο να πάρω στα χέρια μου αυτό το αμάξι. :(
Και τώρα ας πάμε στο θέμα μου. Καθόμουν και διάβαζα τις τεχνολογίες και τους αυτοματισμούς του καινούριου αυτοκινήτου και είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό (βλέπετε το προηγούμενο αμάξι μας είναι 20ετίας οπότε έχω μείνει λίγο πίσω). Έβλεπα GPS, αεροτομές, αισθητήρες, κάτι κουμπάκια που ούτε ένας θεός ήξερε τι έκαναν.
Και έρχεται η στιγμή που πάω στη Citroen να δω το αμάξι που θα πάρω από κοντά. Μόνο που λόγω της απειρίας μου, έγινε κάτι που με έκανε να γελάσω…
Δεν υπήρχε κανένα GPS, καμία αεροτομή, κανένα δερμάτινο κάθισμα και γενικά είχε τους μισούς αυτοματισμούς σε σχέση με αυτούς που έγραφε στο προσπέκτους. Η απορία μου λύθηκε όταν μου είπε η υπεύθυνη : «Η αεροτομή κοστίζει 280 ευρουλάκια , 2500 ευρώ το GPS έπειτα από ειδική παραγγελία και 1200 τέλος τα δερμάτινα καθίσματα.»! Τα οποία προφανώς δεν συμπεριλαμβάνονται στο υπάρχον αυτοκίνητο που θα πάρω!
Πώς τα καταφέρνουν οι άτιμοι;;; ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΜΑΞΙ ΠΟΥ ΠΗΡΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΟΥΠΕΡ ΜΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ, αλλά αυτές οι άτιμες οι επιχειρήσεις σε κάνουν να θες συνέχεια να αγοράσεις κάτι. Ένα ατέρμονο κυνήγι νέων αγορών. Οι διαφημίσεις με είχαν ψήσει για αεροτομές και λοιπά μπιχλιμπίδια (άχρηστα βέβαια) που τελικά δεν υπήρχαν! Ένιωσα σαν τον λαγό που του δένουν το καρότο πάνω από το κεφάλι και αυτός τρέχει συνέχεια για να το φτάσει και δεν το φτάνει ποτέ. Γιατί μην γελιόμαστε, ακόμα και αν πρώτα ο Θεός σε δυο χρονάκια βάλω δερμάτινα καθίσματα, μετά θα θέλω να βάλω και κάτι ακόμα…
Αυτές οι άτιμες διαφημίσεις μου προβάλλουν “λύση μιας νυκτός” στα προβλήματα που αυτές μου δημιουργούν. Καθώς το επόμενο πρωί θα έχει ξημερώσει μία καινούρια λύση, σαν ένα ατελείωτο κυνήγι λύσεων…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου