Ν.....ΟΧΙ;

Όχι. Όχι. Όχι. Τι άσχημη λέξη. Άσχημη. Σου κόβει τα φτερά. Σου στερεί τη δυνατότητα να κυνηγήσεις τον εαυτό σου, όπως εσύ θα 'θελες να 'ναι. Σε απομακρύνει από τη ζωή. Σου κλείνει πόρτες.
Ναι. Κάνε το και ας το μετανιώσεις. Αλλά κάντο. Κάποια στιγμή θα μετανιώσεις ούτως ή άλλος που δεν το 'κανες.
Προσβλήθηκε τώρα το όχι. Το βρίσαμε, το 'παμε άσχημο. Ε να κοιτάξουμε τα γονίδια σου τότε Mr No να δούμε. Έμ, πώς να μην είσαι άσχημη λέξη όταν έχεις γονιό τη λέξη εγώ; Βλέπεις; Τα πάντα είναι απλά.
Το όχι προέρχεται από τις ηλίθιες επιταγές του εγώ. Όχι δεν θα το κάνω αυτό, γιατί ντρέπομαι, γιατί φοβάμαι, γιατί δεν είμαι εγώ για τέτοια, γιατί δεν θα τα καταφέρω, γιατί η εικόνα του εγώ μου θα θιχτεί άμα το κάνω. Γιατί είμαι δέσμιος του ίδιου μου του εαυτού στην τελική, και μάλιστα του χωμάτινου εαυτού μου και όχι του άφθαρτου εκείνου που είναι σκοπός της ζωής μου να 'χω.
Ναι, γιατί θέλω να κάνω τη ζωή μου ξεχωριστή. Ναι, γιατί τα λάθη μου θα με κάνουν ακόμα καλύτερο. Ναι, γιατί όταν κοιτάω τον καθρέφτη θέλω να βλέπω τον εαυτό μου, και όχι σκέτο τον καθρέφτη. Ναι, γιατί στην τελική, γιατί όχι;;;;!!!
Μπορώ να πεθάνω και η ζωή (μέσω εμπειριών μου, που θα θυμούνται οι άλλοι) να αναβλίζει από μένα. Μπορώ επίσης και να ζω, και η ζωή να έχει πεθάνει προ πολλού μέσα μου. Η επιλογή είναι και θα είναι δική μου.