ΠΕΡΙ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ

Περίεργα πράγματα... όπως θα έλεγε και ο Γούντι από το Toy Story... Αλλά ας μπω εξ' αρχής στο ζουμί.
Σημερινό θέμα είναι η πορεία των "αγανακτισμένων" που έγινε επιτυχώς μπορώ να πω τις τελευταίες δύο μέρες.


Είμαι υπέρ κάθε υγιούς αντίδρασης της κοινωνίας. Δύο είναι οι παράγοντες που κάνουν μία αντίδραση υγιή: 

• καταρχήν να έχει ουσιαστικό λόγο να γίνεται, και
• να μην υποκινείται άρα ελέγχεται με οποιονδήποτε τρόπο από το ήδη υπάρχον σύστημα.

Είναι λοιπόν η συγκέντρωση των αγανακτισμένων μία υγιής αντίδραση;
Λόγο ύπαρξης έχει. Φαίνεται από μακριά πως η ελληνική κοινωνία νοσεί βαθιά και χρειάζεται μία ριζική αλλαγή από τα θεμέλιά της. Οι αξίες έχουν διαβρωθεί πλήρως, με την αναξιοκρατία, το ρουσφέτι, τον εγωκεντρισμό και την αδιαφορία για την κοινωνική συνοχή να έχουν νικήσει κατά κράτος την οποιαδήποτε μορφή ενός Κράτος Δικαίου.
Ούτε υποκινούμενη είναι. Διοργανώθηκε ίσα ίσα από τους "ανθρώπους του καναπέ", οι οποίοι φρόντισαν εξαρχής να απομονώσουν κάθε λογής κομματικό στοιχείο. Έκαναν το επόμενο βήμα και η διαμαρτυρία μέσω αλλαγής στάτους στο facebook έγινε ειρηνική καθιστική διαμαρτυρία. Πραγματικά μπορώ να πω ότι χαίρομαι για αυτήν την κίνηση και πως με εξέπληξαν ευχάριστα. Μπορώ να πω ότι με ελαφρώς ειρωνικό χαμόγελο αντιμετώπισα και το γεγονός ότι οι "επαγγελματίες πορεί-ιστες" σνόμπαραν εξ'αρχής την συγκεκριμένη διαμαρτυρία προοικονομώντας ότι δεν θα έχει αποτέλεσμα. Ίσως να υπάρχει κάποιο πρωτόκολλο για το πως γίνονται οι πορείες, κάποια συγκεκριμένα συνθήματα, που 30 χρόνια τώρα στην Ελλάδα φωνάζονται απαράλλαχτα με μοναδικό αποτέλεσμα: την εξυπηρέτηση πολιτικών συμφερόντων κομμάτων και τον πλουτισμό με ξένα χρήματα ορισμένων ομάδων του πληθυσμού

Άρα πανηγυρικά καταλήγω ότι η αντίδραση αυτή του κόσμου ήταν υγιέστατη! 





Πάντως έχω να αναφέρω και κάποια πολύ σημαντικά πράγματα που με φοβάμαι ότι θα με αγανακτίσουν στην πορεία των αγανακτισμένων.

Πρώτο και βασικότερο. Αυτό. Τι είναι αυτό; Αυτό λοιπόν είναι μία πορεία που είχε διοργανωθεί πάλι μέσω διαδικτύου πριν 4 χρόνια (τότε ήταν μέσω μπλογκ και όχι από facebook). Χιλιάδες κόσμος και τότε είχε μαζευτεί στο Σύνταγμα και στις μεγάλεις πόλεις, φορώντας μαύρα μπλουζάκια, και είχε διαδηλώσει ειρηνικά για τα καμμένα δάση, την μεγαλειώδη για τα ελληνικά δεδομένα περιβαλλοντική καταστροφή και για την τραγική οργάνωση του κράτους σε όλους τους τομείς με αφορμή  την διαλυμένη τότε πυροσβεστική. Άλλαξε τίποτα; Ειλικρινά απαντήστε, όχι. Κάθε καλοκαίρι στο ίδιο έργο θεατές. Βέβαια έφυγε μετά η υπέρμετρη ασύμμετρη απειλή από τη συμμαχία εξωγήινων-όρκ που μας έκαψαν, αλλά η οργάνωση και η περιβαλλοντική συνείδηση ξεχάστηκε. 
Και επειδή το να κράζεις είναι το μόνο εύκολο, θα κάνουμε το επόμενο βήμα αναζητώντας τους λόγους. Ο κύριος λόγος ήταν ένας. Το ότι όλοι όσοι βγήκαν τότε στους δρόμους συνέχισαν να κάνουν την αντιοικολογική ζωή που έκαναν και πριν, δεν άλλαξαν κάτι στις συνήθειές τους, συνέχισαν να έχουν την ίδια στάση απέναντι στο κράτος και τους θεσμούς τους, δηλαδή συνοψίζοντας: κοιτάω την πάρτη μου αδιαφορώντας για τα πάντα γύρω μου. Το ίδιο φοβάμαι ότι θα γίνει και στις τωρινές πορείες. Τα ίδια τα άτομα που δηλώνουν αγανακτισμένα από αυτό το σάπιο σύστημα, θα είναι αυτά που θα κατέβουν απόγευμα στην συγκέντρωση, και το βράδυ θα σκεφτούν για το πως θα πάρουν έξτρα εισόδημα ή θα κρυφτούν στην εφορία. Είναι παιδιά του συστήματος και πρέπει να βάλεις βαθιά το μαχαίρι για να αποχωριστείς από τον γονέα σου. Και δεν εννοώ βία. Εννοώ το ότι ξέρεις πως διορίστικες, ξέρεις πως παίρνεις επιδόματα που δεν αξίζεις, ξέρεις πόσα κρυφά έχεις από το κράτος και την εφορία, πρέπει να αλλάξεις μυαλά και να αρχίσεις να δρας με βάση το κοινωνικό συμφέρον.
Είναι ζωτικά σημαντικό λοιπόν τα αιτήματα αυτής της συγκέντρωσης να είναι ανώτερα από συνδικαλιστικά αιτήματα. Πρέπει να ζητήσουμε ΠΑΙΔΕΙΑ και ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. Αυτά είναι που θα μας κάνουν Κράτος Δικαίου. Μόνο αυτά θα μας ενώσουν όλους. Δεξιοί, αριστεροί, κεντρώοι, η ένωση και η σύμπνοια τώρα είναι πιο καθοριστική από ποτέ. Και να πιστεύουμε σε αυτά. Για την νέα γενιά είμαι αισιόδοξος ότι μπορούν να πιστέψουν και να κάνουν μάχη για αυτά. Για την προηγούμενη δεν ξέρω δυστυχώς.

Βέβαια μπορούν να δώσουν μάχη για τέτοιου είδους ανώτερες αξίες άνθρωποι με γεμάτο στομάχι; Γιατί προς το παρών η γενιά μας και η προηγούμενη έχουμε μάθει στις ανέσεις και στα ξένα λεφτά. Το να θες να αλλάξεις πραγματικά κάτι όμως, το να έχεις όνειρο για ένα τελείως διαφορετικό και καλύτερο αύριο προϋποθέτει να είσαι έτοιμος να βάλεις όλο σου το είναι και να παλέψεις ως το τέλος για αυτό. Δυστυχώς όμως βλέπω την νεολαία να μην έχει καν αποκυρήξει το σήμερα, οπότε πόσο μάλλον να διεκδικήσει το αύριο. Τα ποσοστά εκείνων που ψηφίζουν στις φοιτητικές εκλογές ευτυχώς πέφτουν, αλλά το να ανεβαίνει η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, που ανεξαρτήτως όλων των άλλων, όντας πρώτη δύναμη 25 χρόνια (όπως ισχυρίζεται) αποτελεί την κατ'εξοχήν παράταξη του κατεστημένου, δείχνει ίσως την διάθεση για αλλαγή για ένα πιο ευοίωνο μέλλον που έχουμε οι νέοι σήμερα. Γιατί έτσι αρχίζει η "αγανάκτηση" να μοιάζει σε αληθοφάνεια με την "κατάρρευση" της Μανωλίδου..


Υ.Γ.1. Στη σύνοδο των G8 πρώτη φορά ο Mr Facebook και Mr Google. Για να βλέπουμε τα μεγάλα μυαλά του συστήματος πως σκέφτονται. Ανεξαρτήτως το τι αποτέλεσμα θα έχουν με αυτήν τους την ενέργεια.
Υ.Γ.2. Μα αυτή η χώρα τίποτα να μην βγάζει δικό της; Βγάζουν οι ξένοι Backstreet Boys εμείς One, Spice Girls αυτοί, Hi5 εμείς. Έτσι και τώρα. Πιο βασανισμένος λαός είμαστε από τους Ισπανούς. Έπρεπε να τους περιμένουμε ώστε τελικά να μιμηθούμε δουλικά τις διαδηλώσεις τους; Μα ούτε καν να αλλάξουμε το όνομα, και αυτό πιστή μετάφραση;;
Υ.Γ.3. Είμαι υπέρ αυτής της υγιούς αντίδρασης. Απλά απαιτώ να έχει ανώτερους στόχους από συνδικαλιστικούς. Απαιτώ ΠΑΙΔΕΙΑ και ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, και αρχίζω από εφαρμόζοντάς τα στην ίδια μου την ζωή. Έτσι μόνο θα έρθει η αλλαγή...