Η ΠΑΡΑΦΙΛΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΔΑΚΤΡΑ

Σήμερα θα ασχοληθώ με τα δίδακτρα. Γιατί; Γιατί βλέπω ότι όλη η επιχειρηματολογία των παρατάξεων (και δη των αριστερών) στηρίζεται στο υποθετικό συμπεράσμα ότι "μπορεί να μπούνε δίδακτρα".
Και επειδή αν είναι να κλείσει η σχολή και να χαθεί η εξεταστική, τότε ας κλείσει με λόγο και ας γνωρίζουμε τι κρύβεται πίσω από τη λέξη "δίδακτρα".

Φάτσα κάρτα σας αναρτώ τον νόμο πλαίσιο. Μπορείται να τον κατεβάσετε εδώ και ανοίγει με Word.


Και σας καλώ να μου πείτε σε ποιά από τις 128 σελίδες βλέπετε να λέει ότι θα μπούνε δίδακτρα. Η απάντηση είναι ΠΟΥΘΕΝΑ.
Ωραία ως εδώ. Έρχεται το αντεπιχείρημα όμως το οποίο πρέπει να ακούσουμε:
"Ο νέος νόμος πλαίσιος καλέι τα πανεπιστήμια να βρούνε μόνα τους χρηματοδότηση μέσω της οικονομικής αυτοτέλειας. Αυτό τα ωθεί στο να αναζητήσουν χρηματικούς πόρους και σε περίπτωση που δεν τα καταφέρουν να βάλουν δίδακτρα."


Και ας αρχίσει η αντεπιχειρηματολογία.
1) Η "δημόσια δωρεάν παιδεία" μάλλον στοιχίζει πολύ ακριβότερα στον Έλληνα από όσο θέλουν να πλασάρουν οι παραταξιακοί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα μόνο το 2008 οι οικογένειες πλήρωσαν 5,2 δισ. για τη "δωρεάν" παιδεία. Γεγονός είναι επίσης πως το εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδος μόνο άξιο για τόσο "ακριβές επενδύσεις" δεν είναι. Με εξαίρεση ελάχιστες (κυρίως πολυτεχνιακές) σχολές όσα λεφτά και να δώσει ο γονιός για το παιδί του, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι το χαρτί που θα πάρει θα έχει κάποιο αντίκρισμα. Που θέλω να καταλήξω; Πληρώνεις τα κέρατά σου και χωρίς αποτέλεσμα από ένα αναξιοκρατικό αδιάφορο σύστημα. 
Ποιες επιλογές έχουμε: 

• Να αφήσουμε το σύστημα ως έχει. Να αρνηθούμε ριζικά και ολικά την αλλαγή για άλλη μια φορά και να μην ακουμπήσουμε τη "δωρεάν παιδεία".
• Να δεχθείς ότι υπάρχει το ρίσκο να μπουν δίδακτρα (θα αναφερθώ αναλυτικά σε αυτό παρακάτω). Και να διαλέξεις: Θέλεις μία "δωρεάν παιδεία" χωρίς κανένα αντίκρυσμα ή μία ντεμί-δωρεάν (με πιθανώς μικρά δίδακτρα) που το πτυχίο σου όντως θα σημαίνει κάτι στην παγκόσμια αγορά;

2) Το μοντέλο που προωθείται είναι το ίδιο που εφαρμόζεται στην πλειοψηφία των χωρών της Ευρώπης.
Ας δούμε τι γίνεται στην λοιπή Ευρώπη: το άρθρο εδώ τα λέει όλα με στοιχεία και αξίζει να το διαβάσει κάποιος, είναι από τα καλύτερα που έχω αναδημοσιεύσει.
Το ρεζουμέ: Σε όλη την Ευρώπη υπάρχει πληθώρα οικονομικά αυτόνομων δημοσίων (κρατικών) πανεπιστημίων, τα οποία λειτουργούν δωρεάν! Εξαιρέσεις η Αγγλία και η Ισπανία που καταβάλλονται δίδακτρα με μεγάλη δανειακή διευκόλυνση μέσω των τραπεζών για τους φοιτητές.
Προσωπική απορία: Υπάρχει λοιπόν ρίσκο να μπούνε δίδακτρα αλλά για ποιό λόγο να γίνεις Αγγλία και να μην γίνεις Ιταλία ή Γερμανία ή Δανία πχ;;;
Τι μπορούμε να κάνουμε σαν φοιτητές λοιπόν:

• Να αρνηθείς υπό το ρίσκο να γίνεις Αγγλία όλο το νομοσχέδιο και να αφήσεις την κατάσταση περίπου ως έχει. Εκτός αν κάποιος εξαπατά τον εαυτό του και πιστεύει ότι το οικονομικά ανύπαρκτο πια ελληνικό κράτος θα συνεχίσει να μπορεί να συντηρεί με το υπάρχον σύστημα τα έξοδα των πανεπιστημίων όπως πριν.
• Να αγωνιστείς και να διαφυλάξεις σαν φοιτητικό κίνημα ότι δεν θα γίνεις Αγγλία. Να διαφυλάξεις με προτάσεις (που αφορούν άλλη ανάρτηση μελλοντική ίσως) το πως δεν θα μπουνε δίδακτρα στο πανεπιστήμιο. Όχι να στείλεις κάτι πίσω όπως ήρθε αλλά να το επεξεργαστείς και να το στείλεις βελτιωμένο.

3) "Μία σχολή που δεν θα μπορεί να βρει χρηματοδότηση θα αναγκαστεί να βάλει δίδακτρα", είναι το επιχείρημα κατά. Και γω με απλή συλλογιστική: Η χρηματοδότηση δεν έχει να κάνει μόνο με την έρευνα νέων προϊόντων. Έχει να κάνει και με χορηγίες και με πάρα πολλά άλλα πράγματα. Υπάρχουν άπειρα πανεπιστήμια στο εξωτερικό που ασχολούνται με ανθρωπιστικές επιστήμες και δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα χρηματοδότησης. Σχολές χωρίς χρηματοδότηση σημαίνει ότι δεν έχουν κόσμο να τις προτιμά. Δεν μπορεί ο κόσμος να πηγαίνει μαζικά σχολή κομμωτικής πχ και να μην βρει αυτή η σχολή χρήμα, είναι προφανές. Ότι έχει ζήτηση θα έχει πάντα οικονομική υποστήριξη. Άρα λοιπόν σχολές χωρίς χρηματοδότηση σημαίνει σχολές χωρίς κόσμο που θα κλείσουν.
Προσωπική απορία: Πού το κακό; Να μαστε κάθε χωριό και ΑΕΙ-ΤΕΙ; Να υπάρχουν σχολές με 20 άτομα ή  ζευγάρια καθηγητών (σύζυγοι) να καρπώνονται σε ανύπαρκτες σχολές κρατικό χρήμα (αληθινά παραδείγματα). Σχολές χωρίς κόσμο = μελλοντικοί άνεργοι. Απλά και λογικά.
Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση το φοιτητικό κίνημα μπορεί από το να κραυγάζει όχι σε όλο το νομοσχέδιο, να βγει και να πει προτάσεις που θα εξασφαλίζουν χρηματοδότηση σε σχολές που υπάρχει ρίσκο να δυσκολευτούν να βρουν (για να μην περνάμε και στα άκρα). Παραδείγματος χάριν ίσως να γίνεται να αναγκαστεί ο ιδιωτικός τομέας να συμμετέχει σε αυτήν.


Σε κάθε περίπτωση υπάρχει το ρίσκο, προφανώς. Μπορεί κάποιος να συμφωνεί μαζί μου, μπορεί και να διαφωνεί. Αυτό που δεν μπορεί να αρνηθεί είναι ότι τα παραπάνω είναι επιχειρήματα, και επιτρέψτε μου να πω, πως η αντίδραση του πανεπιστημιακού κινήματος, η οποία χαρακτηρίζεται από συμμαχία των παρατάξεων (που τις καταργεί) και των καθηγητών (που τους κόβει τα προνόμια) σε καθολική άρνηση του νόμου πλαίσιου, δεν μου εγγυάται ένα κοινό όραμα για ένα καλύτερο μέλλον μέσα από διάλογο αλλά μία στεγνή μάχη της ζούγκλας για το ποιός θα κρατήσει τα συμφέροντά του. Εκτός αν νομίζετε πως αν βγει αύριο η Διαμαντοπούλου και πει "συνεχίζουν να ψηφίζουν οι φοιτητές" και "δίνω λεφτά χωρίς έλεγχο στους πρυτάνεις" θα συνεχίσουν να διαμαρτύρονται. Θύμα ο απλός φοιτητής πάλι, καθώς ο πλούσιος θα φύγει για το εξωτερικό.

Προσωπική άποψη για όλο το νομοσχέδιο: Θεωρώ ότι έχει θετικά στοιχεία αλλά έχει και αρνητικά. Έχει και τα καλά του και τα κακά του. Για μένα όμως προσωπικά το βήμα γίνεται σε σωστή κατεύθυνση.  Και ως φοιτητής στοχεύω να κοιτάξω ένα καλύτερο μέλλον αγωνιζόμενος για τα αρνητικά να αλλάξουν ώστε να γίνουν θετικά. Όχι να το στείλω πίσω όπως ήρθε, συνεχίζοντας να ζω στον "αξιοκρατικό παράδεισό" μου, βλέποντας το κρατικό χρήμα να δαπανέται σε πόρσε και σε πάρτυ στη Μύκονο.


Δεκτή η αντεπιχειρηματολογία, η οποία όντας ανεπτυγμένη λογικά και όχι συνθηματολογικά, θα αναρτηθεί στο ιστολόγιο αν μου σταλθεί.


Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.