ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ:ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ

Η κατάληψη με κάνει να σαπίζω.
Η εξεταστική με κάνει να κάνω οτιδήποτε αρκεί να μην διαβάσω.

Η κατάληψη στην εξεταστική;;; Να κάνω οτιδήποτε σαπίζοντας!
Έτσι απλά θέλω να καταλήξω ότι τις τελευταίες μέρες διάβασα όόόόλο το νομοσχέδιο για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση (την οποία θα βρείτε για downloading σε link εδώ). Ήταν ένα θέμα που ήθελα να το ξέρω και να το κατέχω σε βάθος οπότε είπα να ασχοληθώ σοβαρά. Μετά την προηγούμενη ανάρτηση στην οποία κατηγόρισα τις παρατάξεις για μια παραφιλολογία που διαδίδουν για τα δίδακτρα, αποφάσισα να αναρτήσω και λίγα ακόμα άρθρα που να αφορούν όλα τα θέματα του νέου νόμου τα οποία καλύπτει η εσκεμμένη ή όχι μια ομίχλη.

Σημερινό θέμα: Αξιολόγηση διδακτικού προσωπικού

Τα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι ποιός κάνει την αξιολόγηση και τι συνέπειες έχει αυτή η αξιολόγηση.

Πριν δούμε τι προτείνει ο νόμος καλώ κάθε έναν από σας να σκεφτεί και να αναλογιστεί τι έχει ακούσει για αυτό το ζήτημα. Να απαντήσει δηλαδή σε αυτές τις δύο ερωτήσεις. Μετά να θυμηθεί που το άκουσε. Έτσι απλά, μετά θα είναι προφανής η εγκυρότητα των πηγών του. Όσο για την δική μου πηγή, είναι το νομοσχέδιο όπως σας το δίνω.

Το συγκεκριμένο ζήτημα θίγεται στο νομοσχέδιο, στο Κεφάλαιο Ε΄, Άρθρο 21.

Μεταφέρω από την πηγή:

1. Οι καθηγητές και οι αναπληρωτές καθηγητές των Α.Ε.Ι. αξιολογούνται κάθε πέντε έτη ως προς το ερευνητικό, εκπαιδευτικό, διδακτικό και επιστημονικό έργο τους, καθώς και ως προς την εν γένει προσφορά τους στο ίδρυμα, από επιτροπές αξιολόγησης με βάση αντικειμενικά κριτήρια, όπως, ιδίως, το συγγραφικό έργο, η συμμετοχή σε συνέδρια και ερευνητικά προγράμματα και η ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου, τα οποία καθορίζονται ειδικότερα στον Οργανισμό. 

2. Η αξιολόγηση των ως άνω καθηγητών των Πανεπιστημίων και των Τ.Ε.Ι. πραγματοποιείται από επιτροπές που αποτελούνται από πέντε καθηγητές πρώτης βαθμίδας άλλων Πανεπιστημίων ή Τ.Ε.Ι., αντίστοιχα, της ημεδαπής και της αλλοδαπής, με διεθνώς αναγνωρισμένο επιστημονικό έργο συναφές με το έργο των αξιολογουμένων, που επιλέγονται από τα μητρώα κριτών του άρθρου 19, σύμφωνα με την περίπτωση β΄ της παραγράφου 3 του ίδιου άρθρου. Για την αξιολόγηση συντάσσεται έκθεση, στην οποία λαμβάνεται υπόψη και η αξιολόγηση του διδακτικού έργου από τους φοιτητές και η οποία κοινοποιείται στον αξιολογούμενο και στον οικείο κοσμήτορα.   

Εδώ έρχεται η απάντηση στο πρώτο ερώτημα. Ποιός κάνει την αξιολόγηση; 

Κατά την γνώμη μου προφανώς και πρέπει η αξιολόγηση να γίνεται από εξωτερικούς του πανεπιστημίου.  Δεν γίνεται ένα ίδρυμα να κρίνεται από το ίδιο το ίδρυμα ως προς την αποτελεσματικότητα του. Ειδικά το δημόσιο πανεπιστήμιο, το οποίο οφείλει να έχει ως στόχο και κινητήριο άξονα την ίδια την κοινωνία. Η συμμετοχή των φοιτητών ορθώς είναι αναγκαία και ένδειξη της αρετής του διδάσκειν του καθηγητή.

Συνέχεια του νόμου:

3. Αν η αξιολόγηση είναι θετική, ο αξιολογούμενος μπορεί να επιβραβεύεται σύμφωνα με τις διαδικασίες του άρθρου 22.

          4. Καθηγητές των οποίων η αξιολόγηση είναι εξαιρετικά αρνητική, μπορεί, με ειδικά αιτιολογημένη απόφαση της οικείας κοσμητείας που εκδίδεται ύστερα από εισήγηση του κοσμήτορα, να αποκλείονται εφεξής: α) από τη συμμετοχή σε επιτροπές επιλογής ή εξέλιξης καθηγητών, β) από τη διδασκαλία σε μεταπτυχιακά προγράμματα και γ) από την επίβλεψη και την εξέταση διδακτορικών διατριβών. Στις περιπτώσεις αυτές η διαδικασία αξιολόγησης επαναλαμβάνεται το αργότερο σε τρία έτη, εκτός αν ο καθηγητής ζητήσει να αξιολογηθεί νωρίτερα

Αυτό συμβαίνει. Τίποτα άλλο. Ούτε τον διώχνουν, ούτε καταργούν το μάθημά του, ούτε κόβουν λεφτά από τον τομέα του. Τίποτα. 

Πότε τον διώχνουν; Περνάμε στην επόμενη παράγραφο:

5. Αν κατά την αξιολόγηση προκύψουν στοιχεία για παραμέληση των υπηρεσιακών καθηκόντων ή τη διάπραξη άλλου πειθαρχικού παραπτώματος, ο κοσμήτορας υποχρεούται να ενημερώσει τον πρύτανη, ο οποίος προβαίνει στις πειθαρχικές ενέργειες που προβλέπονται από τις σχετικές διατάξεις.

Πολύ λογικό και ψιλοάσχετο με την ακαδημαϊκή αξιολόγηση.

Και για όσους ρωτάνε τι θα πει θετική, αρνητική αξιολόγηση έρχεται η τελευταία παράγραφος να δώσει απάντηση:

6. Με τον Οργανισμό κάθε ιδρύματος καθορίζονται τα αντικειμενικά κριτήρια και η διαδικασία αξιολόγησης, ο τρόπος ορισμού των αξιολογητών, οι ειδικότερες διαβαθμίσεις της αξιολόγησης, θετικής και αρνητικής, ο τρόπος επιβράβευσης όσων αρίστευσαν, οι ειδικότεροι όροι και η διαδικασία επιβολής των μέτρων που προβλέπονται στην παράγραφο 4 και κάθε άλλο σχετικό θέμα.

Δηλαδή το ίδρυμα αποφασίζει τι θα πει "αρνητική" ή "θετική" αξιολόγηση. Προσωπικά το βρίσκω ως μία πολύ σωστή στάση απέναντι στο ίδιο το ίδρυμα, το οποίο είναι ελεύθερο να αποφασίσει.

Αυτά περί αξιολόγησης. Και τώρα κάντε τη σύγκριση με αυτό που σας είπα πριν αρχίσουμε να βλέπουμε τον νόμο. Τα συμπεράσματα δικά σας. 

Είναι καιρός οι φοιτητές να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, τουλάχιστον απλά ενημερώνοντας τους εαυτούς μας για τις επικείμενες αλλαγές με πλουραλισμό στην πληροφόρηση. Και ο καθένας μετά είναι ελεύθερος να πράξει ότι νομίζει.