ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ: ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ

Συνέχεια στο σκεπτικό "τα πάντα όλα στη φόρα" !

Σήμερα ας δούμε γρήγορα απλά αλλά και πλήρως κατατοπιστικά το τι λέει η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση για τα θέματα διοίκησης του πανεπιστημίου.

Το λινκ για τον νέο νόμο είναι στο προηγούμενο post.

Βρισκόμαστε στο Κεφάλαιο Δ', άρθρο 8.

1. Τα όργανα του ιδρύματος είναι:

          α) το Συμβούλιο,

          β) ο πρύτανης και

                    γ) η Σύγκλητος

Για να δούμε τι είναι το Συμβούλιο.
(Η παράγραφος 2α λέει ότι το Συμβούλιο είναι 15μελές για διδακτικό προσωπικό πρώτης βαθμίδας άνω των 50 ατόμων, ειδάλλως είναι 11μελές.) 

2β) Τα οκτώ ή έξι μέλη του δεκαπενταμελούς ή του ενδεκαμελούς Συμβουλίου, αντίστοιχα, είναι εσωτερικά μέλη του ιδρύματος και, ειδικότερα, επτά ή πέντε μέλη, αντίστοιχα, είναι καθηγητές πρώτης βαθμίδας και ένα μέλος είναι εκπρόσωπος των φοιτητών του ιδρύματος. Τα υπόλοιπα επτά ή πέντε μέλη, αντίστοιχα, είναι εξωτερικά.

Το καινούριο εδώ είναι η ύπαρξη εξωτερικών μελών. Για να δούμε όμως αρχικά ποια μέλη είναι τα εσωτερικά:
    4.α) Υποψήφια εσωτερικά μέλη του Συμβουλίου μπορούν να είναι όλοι οι καθηγητές πρώτης βαθμίδας πλήρους απασχόλησης του ιδρύματος.

β) Τα εσωτερικά μέλη εκλέγονται από το σύνολο των καθηγητών του οικείου ιδρύματος με ενιαίο ψηφοδέλτιο   

Δηλαδή οι καθηγητές του πανεπιστημίου, οι οποίοι εκλέγονται μεταξύ τους. Αυτά είναι τα βασικά από την παράγραφο 4.

Ποιά είναι τώρα τα εξωτερικά μέλη; Ή μάλλον καλύτερα, τι προσόντα έχουν;

5. α) Προσόντα για την εκλογή εξωτερικού μέλους είναι η ευρεία αναγνώριση του υποψηφίου στην επιστήμη, στα γράμματα ή τις τέχνες, η διάκρισή του στην κοινωνική, οικονομική ή πολιτιστική ζωή σε εθνικό ή σε διεθνές επίπεδο και η γνώση και εμπειρία από θέση ευθύνης. Κωλύονται να εκλεγούν ως εξωτερικά μέλη πρόσωπα τα οποία είχαν οποιαδήποτε οικονομική σχέση με το ίδρυμα την τελευταία πενταετία, καθώς και οι εν ενεργεία καθηγητές του ίδιου ή άλλου Α.Ε.Ι. της ημεδαπής ή οι συνταξιούχοι καθηγητές του ίδιου Α.Ε.Ι.

β) Ο πρόεδρος και τα λοιπά εξωτερικά μέλη του Συμβουλίου εκλέγονται από τα εσωτερικά μέλη, με φανερή ψηφοφορία και πλειοψηφία των τεσσάρων πέμπτων του συνόλου των εσωτερικών μελών.

Τα κριτήρια επιλογής των εξωτερικών μελών μοιάζουν ορθά. Είναι αυτοί που λέμε η "φωνή της κοινωνίας". Κατά τη γνώμη μου; Είναι πολύ καλό να υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι μέσα στο πανεπιστήμιο.  Υπάρχει η προστατευτική δικλείδα που λέει ότι δεν πρέπει να είχαν οικονομική σχέση με το ίδρυμα την τελευταία πενταετία. Αυτό είναι κάτι σωστό ώστε να αποφευχθεί μέλη του συμβουλίου να είναι άτομα που βλέπουν το πανεπιστήμιο για ιδιοτελείς επιχειρηματικούς λόγους. Η εκλογή των εξωτερικών μελών γίνεται από τα εσωτερικά. Σωστοί ακαδημαϊκοί θα ψηφίσουν σωστά πρόσωπα για εξωτερικά μέλη, και κακοί ακαδημαϊκοί λάθος. Εδώ μπορούμε να αναφέρουμε και την άποψη που λέει ότι το κράτος ή το ίδιο το ίδρυμα θα μπορούσε να βάλει και άλλους περιορισμούς για τα εξωτερικά μέλη. Βασικό θα μπορούσε να ήταν πχ να μην έχουν εμπλακεί σε οικονομικά σκάνδαλα. Σε κάθε περίπτωση πάντως ο νομοθέτης αφήνει για την ώρα την επιλογή των εξωτερικών μελών στους καθηγητές και τον εκπρόσωπο των φοιτητών.

Εκπρόσωπος των φοιτητών;

6. Ο εκπρόσωπος των φοιτητών του ιδρύματος εκλέγεται από τους προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές και υποψήφιους διδάκτορες .

Μάλιστα. Τώρα ας περάσουμε στο ερώτημα "ποιές οι αρμοδιότητες του Συμβουλίου".

10. Το Συμβούλιο του ιδρύματος έχει τις ακόλουθες αρμοδιότητες:

α) τη χάραξη στρατηγικής για την ανάπτυξης του ιδρύματος σε τοπικό, εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο και τη διαμόρφωση της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας του στο πλαίσιο της αποστολής και της πορείας του,

β) τη γενική εποπτεία και τον έλεγχο της λειτουργίας του ιδρύματος σύμφωνα με τον Οργανισμό και τον Εσωτερικό Κανονισμό,

ε) την ανάληψη πρωτοβουλιών για τη σύνδεση του ιδρύματος με την κοινωνία και την οικονομία, τη συμβολή του στην ανάπτυξη της χώρας, καθώς και τη συνεργασία με εκπαιδευτικά ή μορφωτικά ιδρύματα και επιστημονικούς και κοινωνικούς φορείς της ημεδαπής ή της αλλοδαπής,

ζ) την έγκριση του ετήσιου τακτικού οικονομικού προϋπολογισμού και των τροποποιήσεών του, του τελικού οικονομικού απολογισμού του ιδρύματος, καθώς και του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων που αφορά το ίδρυμα,

θ) την έγκριση του ετήσιου απολογισμού των δραστηριοτήτων και της εν γένει λειτουργίας του ιδρύματος,

ι) την εκλογή του πρύτανη και των κοσμητόρων των σχολών και την παύση από τα καθήκοντά τους,

ιγ) τον ορισμό ή μη διδάκτρων και του ύψους τους για τα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών του ιδρύματος, ύστερα από γνώμη της κοσμητείας της σχολής μεταπτυχιακών σπουδών.

Εδώ είναι η μοναδική αναφορά που γίνεται στα δίδακτρα. Στην Ελλάδα ως τώρα υπάρχουν μεταπτυχιακά με δίδακτρα και μεταπτυχιακά χωρίς δίδακτρα. Δεν είναι κάτι καινούριο. Εδώ σας παραθέτω ένα site στο οποίο μπορείτε να δείτε ποια μεταπτυχιακά είναι δωρεάν και ποια με δίδακτρα σήμερα. Δεν αλλάζει κάτι με το υπάρχον νομοσχέδιο. Εδώ θα βρείτε μια τοποθέτηση της Διαμαντοπούλου πάνω στο συγκεκριμένο θέμα.

Το τελικό συμπέρασμα είναι πως το συμβούλιο κάνει τα πάντα. Ας δούμε την συνέχεια.

Για να δούμε τώρα για τον πρύτανη.

14. Ως πρύτανης εκλέγεται καθηγητής πρώτης βαθμίδας αναγνωρισμένου κύρους Α.Ε.Ι. της ημεδαπής ή της αλλοδαπής, με ελληνική ιθαγένεια, γνώση της ελληνικής γλώσσας και ικανή διοικητική εμπειρία.

 Δηλαδή το καινούριο είναι πως μπορεί να είναι πρύτανης καθηγητής εκτός πανεπιστημίου.

Ενδιαφέρον σκεπτικό αυτό, το οποίο βέβαια δημιούργησε τεράστιες αντιδράσεις στον κύκλο των καθηγητών. Πώς εκλέγεται ο πρύτανης;

15. α) Ο πρύτανης εκλέγεται από το Συμβούλιο του ιδρύματος, ύστερα από διεθνή πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος, η οποία εκδίδεται από τον πρόεδρο του Συμβουλίου.

γ) Ο πρύτανης εκλέγεται με φανερή ψηφοφορία, με πλειοψηφία των τεσσάρων πέμπτων του συνόλου των μελών του Συμβουλίου, για θητεία τεσσάρων ετών.

Δηλαδή ο πρύτανης εκλέγεται από το συμβούλιο εσωτερικών-εξωτερικών-φοιτητή.

Τέλος ας δούμε τι γίνεται με τη Σύγκλητο. Στα γρήγορα:

20. Ο συνολικός αριθμός των μελών της Συγκλήτου που έχουν δικαίωμα ψήφου δεν μπορεί να υπερβαίνει τα είκοσι και αποτελείται από:

α) τον πρύτανη,

β) τους κοσμήτορες,

γ) εκπροσώπους των καθηγητών με διετή θητεία μη ανανεούμενη, ο αριθμός των οποίων είναι ανάλογος προς τον αριθμό των σχολών του ιδρύματος και οι οποίοι εκλέγονται από τη γενική συνέλευση της σχολής, σύμφωνα με τα οριζόμενα στον οικείο Οργανισμό,

δ) έναν εκπρόσωπο των προπτυχιακών φοιτητών, έναν των μεταπτυχιακών φοιτητών και έναν εκπρόσωπο των υποψήφιων διδακτόρων, όπου υπάρχουν, οι οποίοι εκλέγονται για ετήσια θητεία χωρίς δυνατότητα επανεκλογής,

ε) έναν εκπρόσωπο κάθε κατηγορίας προσωπικού που προβλέπεται στα άρθρα 28 και 29, με διετή θητεία, χωρίς δυνατότητα επανεκλογής, που εκλέγεται από ενιαίο ψηφοδέλτιο με καθολική ψηφοφορία των μελών της οικείας κατηγορίας προσωπικού και συμμετέχει, με δικαίωμα ψήφου, όταν συζητούνται θέματα που αφορούν ζητήματα της αντίστοιχης κατηγορίας προσωπικού.


Αρμοδιότητε Συγκλήτου;

21. Στη Σύγκλητο ανήκουν οι ακόλουθες αρμοδιότητες:

α) η διατύπωση γνώμης προς το Συμβούλιο του ιδρύματος για τον Οργανισμό, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 5,

β) η διατύπωση σύμφωνης γνώμης προς το Συμβούλιο του ιδρύματος για τον Εσωτερικό Κανονισμό, σύμφωνα με το άρθρο 6,

γ) η διατύπωση γνώμης προς το Συμβούλιο του ιδρύματος για ίδρυση ή κατάργηση, συγχώνευση, κατάτμηση, μετονομασία ή αλλαγή έδρας σχολών,

δ) η διατύπωση γνώμης προς τον πρύτανη για την οργάνωση ή την κατάργηση προγραμμάτων σπουδών,

..... μπλα μπλα... μπλα.. 
Ο ρόλος της δηλαδή είναι καθαρά συμβουλευτικός.

      Δηλαδή η Σύγκλητος είναι το πανεπιστήμιο το ίδιο με τους εκπροσώπους τους. Κατά την γνώμη μου είναι κακό το γεγονός πως η Σύγκλητος παίζει καθαρά και μόνο συμβουλευτικό λόγο. Το προσωπικό του πανεπιστημίου πρέπει να έχει πιο σοβαρό λόγο στις εξελίξεις, και θα έπρεπε η διαφάνεια (που έλειπε τόσο καιρό) να επιτευχθεί και με άλλους τρόπους. Με αυτόν τον τρόπο στην ουσία όλες οι εξουσίες συγκεντρώνονται στο ολιγομελές Συμβούλιο. Εδώ είναι μία πτυχή που σηκώνει μεγάλο διάλογο.




Αυτό είναι ότι περιλαμβάνει ο νέος νόμος πλαίσιος για τις αλλαγές στην διοίκηση. Τα παρουσίασα όσο πιο απλά μπορούσα, χωρίς να βγάλω κάτι σημαντικό. Οπουδήποτε υπήρξε δικό μου σχόλιο, το ξέκαθαρισα λέγοντας πως πρόκειται για προσωπική άποψη.

Προσωπικά πιστεύω ότι πρόκειται για ένα πολύ τεχνοκρατικό μοντέλο που αντιμετωπίζει το πανεπιστήμιο πολύ ορθολογικά. Ίσως υπερβολικά θα έλεγα. Δεν γνωρίζω προσωπικά αν θα έχει τα θεμιτά αποτελέσματα. Δυστυχώς αφήσαμε το πανεπιστήμιο να γίνει τόσο μπάχαλο, ώστε τώρα να μας προτείνεται το άλλο άκρο. Πρόκειται για ένα κομμάτι που επιδέχεται διάλογο. Καταρχήν εδώ θα βρείτε ένα καλά δομημένο άρθρο με τον αντίλογο στο συγκεκριμένο θέμα. Υπάρχουν και πολλά άρθρα βέβαια που τίθονται υπέρ των συγκεκριμένων αλλαγών. Το θέμα είναι ο καθένας να είναι ορθά ενήμερος- κυκλοφορεί πολλή παραταξιακή/σχηματική/καθηγητική προπαγάνδα που έχει να κάνει καθαρά με αρχηγιλίκια και συμφέροντα. Και μετά να πράξει όπως του υποτάσσει η κρίση του.


Θα ακολουθήσουν και άλλα άρθρα για την καλύτερη ενημέρωση όλων μας. Για όλους τους τομείς της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης.